what is Simple Present?

زمان حال ساده (Simple Present Tense) زمانی است که برای بیان عمل یا وضعیتی که در حال حاضر در حال رخ دادن است یا در جملات عمومی و دائمی استفاده می‌شود. این زمان به کار می‌رود تا عملی را برای چیزی که روزمره و روتینی است و یا واقعیتی که همیشه درست است، بیان کند. 

ساختار این زمان به صورت زیر است:
Subject + Verb (s/es) + Object

در این ساختار، برای فعل های معمولی، برای سوم شخص مفرد (he، she، it) به انتهای فعل s یا es اضافه می‌شود. 

برای سوالی کردن جمله در این زمان، فعل کمکی do/does قبل از فاعل قرار می‌گیرد و فعل اصلی بدون s/es آورده می‌شود.

برای منفی کردن جمله در این زمان، از فعل کمکی do/does با not استفاده می‌شود.

برای راحتی درک و استفاده، در ادامه چند مثال ارائه می‌شود:

1. She always drinks coffee in the morning. (او همیشه صبح‌ها قهوه می‌نوشد.)
2. I play tennis every weekend. (من هر آخر هفته تنیس بازی می‌کنم.) 
3. He studies English every day. (او هر روز انگلیسی می‌خواند.)
4. They live in New York City. (آنها در شهر نیویورک زندگی می‌کنند.)
5. The sun rises in the east. (خورشید در شرق طلوع می‌کند.)

می‌توانید با استفاده از این زمان ، وضعیت‌هایی را برای آینده نیز پیش بینی کنید. به عنوان مثال:

1. Our train leaves at 8:00 tomorrow morning. (قطار ما فردا صبح ساعت ۸ خواهد رفت.)
2. The concert starts at 7:30 tonight. (کنسرت امشب ساعت ۷:۳۰ شروع می‌شود.)
3. I have an appointment with the dentist next week. (من هفته آینده یک قرار با دندان‌پزشک دارم.)

لازم به ذکر است که در بعضی موارد، زمان حال ساده ممکن است برای بیان وضعیتی که در گذشته شروع شده و همچنان ادامه دارد نیز استفاده شود. به عنوان مثال:

1. I have lived in this house for ten years. (من ده سال است که در این خانه زندگی می‌کنم.)