یکی از بزرگ‌ترین تفاوت‌های کلاس معمولی با کلاس حرفه‌ای، میزان Teacher Talking Time است.
معلم‌هایی که مدیریت گفتار خودشان را بلدند،
نه فقط کمتر حرف می‌زنند—بلکه هوشمندانه‌تر حرف می‌زنند.

گاهی فقط با یک تغییر کوچک مثل
سه ثانیه سکوت بیشتر،
یک سؤال بهتر به‌جای یک توضیح طولانی،
یا تبدیل قانون به یک کشف هدایت‌شده،
می‌توانی نصف زمان صحبتت را کم کنی و دو برابر یادگیری بسازی.

وقتی کلاس را فعالیت‌محور می‌کنی،
وقتی دستورالعمل‌هایت کوتاه و مرحله‌ای می‌شوند،
وقتی از تصویر و مثال به‌جای توضیح بی‌وقفه استفاده می‌کنی،
کلاس از حالت سخنرانی خارج می‌شود و تبدیل می‌شود به یک فضای زنده، مشارکتی و واقعی.

TTT پایین یعنی:
معلم کمتر می‌گوید،
زبان‌آموز بیشتر فکر می‌کند،
و یادگیری عمیق‌تر اتفاق می‌افتد.