ابرقهرمان خاموش
در این پست به بررسی سه سناریو خواهیم پرداخت.
با ما همراه باشید
سناریو اول :
کشتی "تایتانیک" با کوه یخ برخورد کرد و غرق شد. ناخدا " ادواردجان اسمیت" به عنوان مقصراصلی، نامش در تاریخ ماندگار شد.
سناریو دوم:
در لحظات آخر قبل از برخورد به کوه یخ ، ناخدا با یک حرکت و شرایط فوق العاده کشتی و تمام مسافران را نجات داد. در این صورت او همیشه به عنوان یک کاپیتان و قهرمان لایق همیشه توی ذهن ها میماند. ولی مسافران در این لحظات قطعا شرایط خیلی بدی را تجربه کردند.
سناریو سوم :
ناخدا اسمیت صدها متر دورتر متوجه کوه یخ میشد و مسیر کشتی را تغییر میداد. احتمالا امروز دیگر کسی نه ناخدا را میشناخت و نه حتی اسم کشتی آنقدر معروف شده بود ولی در عوض همه چیز به بهترین نحو انجام میشد.
به نظر شما کدام سناریو ارشمندتر است؟ احتمالا شما هم موافقید که سناریوی سوم از دو سناریوی دیگر بهتر بود و کم دردسرتر. حالا بیایید راجع به شرایط کاری خودمان صحبت کنیم.
یک مدرس خوب که مشکلات زبان آموزان را زود پیدا میکند و با صبر حوصله کمک میکند که مشکل رفع بشود. یک سوپروایزر با دانش و حرفهای که با انتخاب و طراحی یک مسیر درست به آموزشگاه کمک می کند تا کمتر درگیر چالش و مشکل باشیم.
این افراد کارهای سخت را آسان جلوه میدهند و تا وقتی که از سازمان جدا نشوند میزان زحماتشان خیلی مشخص نیست . اینها ابرقهرمانهای مرکز ما هستند پس از این به بعد بیشتر قدردان زحماتشان باشیم.
تعداد نظرات (0)